بررسی هفت ساله از دعاوی خطاهای دندانپزشکی در شهر مشهد، ایران

نوع مقاله : مقاله علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 سازمان نظام پزشکی مشهد، مشهد، ایران

2 گروه رادیولوژی دهان وفک وصورت، دانشکده دندانپزشکی، ، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

3 مرکز تحقیقات اعتیاد، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران. سازمان نظام پزشکی مشهد، مشهد، ایران

چکیده

پیش‌زمینه: سالانه تعداد قابل توجهی از شکایات به دادسرای انتظامی سازمان نظام پزشکی مشهد ارائه می‌شود و قسمتی از آنها مربوط به دندانپزشکان است. هدف از مطالعه حاضر بررسی شکایات دندانپزشکی واصله به این نهاد می‌باشد.
روش‌ها: این مطالعه توصیفی-تحلیلی گذشته‌نگر بر روی پرونده شکایات دندانپزشکی ارائه شده به دادسرای انتظامی سازمان نظام پزشکی مشهد در طی سالهای 1385 تا 1391 انجام شد. داده‌ها شامل جنس شاکی، موضوع شکایت، جنس متشاکی (متشاکیان)، تخصص متشاکی، نتیجه بررسی کارشناسی  و آرای صادره در چک لیست‌ها جمع‌آوری گردیدند.
یافته‌ها: در طی7 سال، 243 شکایات دندانپزشکی مطرح شده بود. شاکیان در 51% موارد زن، 41% مرد و 8% نهادهای حقوقی بودند. متشاکیان شامل 81% مرد و 19% زن بودند. 83% از متشاکیان دندانپزشک عمومی،  15% متخصص و 2% دندانساز بودند. بیشترین شکایات مربوط به درمان ریشه (28%)، عوارض کشیدن دندان (17%)، ترمیمی و زیبایی (13%) و پروتز (11%) بود. در 10% از موارد نیز شکایت‌ها مربوط به موارد غیربالینی شامل تبلیغات خارج از ضابطه و سوءرفتار حرفه‌ای بود. نتیجه پرونده پس از بررسی هیأت کارشناسی، در 52% موارد برائت متشاکی، 22% قصور و 12% کسب رضایت از بیمار بود در حالیکه در 11% پرونده به علت عدم پیگیری شاکی بایگانی شد. از میان 203 پرونده مربوط به دندانپزشکان عمومی، 48 مورد (24%) و از 36 پرونده مربوط به دندانپزشکان متخصص 7 مورد (19%) قصور تشخیص داده شد که تفاوت معنی‌داری با یکدیگر نداشتند (0.4 = P). از میان قصورهای محرز شده، بیشترین مورد مربوط به درمان ریشه (30%) بود.
نتیجه‌گیری: دندانپزشکان باید نسبت به امکان وقوع تخلفات حرفه‌ای دقت کافی داشته باشند و برای کاهش امکان قصور، می‌بایست دانش حرفه‌ای خود را به‌روز کرده و اطلاعات خود در مورد مسائل حقوقی و کیفری حرفه‌شان افزایش دهند. آموزش مسائل قانونی واخلاقی در  برنامه آموزشی دانشجویان دندانپزشکی می‌بایست مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه‌ها