بررسی مشکلات حرفه‌ای و نگرش متقابل پزشکان و داروسازان به یکدیگر: یک بررسی مقدماتی در شهر مشهد

نوع مقاله : مقاله علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 مرکز تحقیقات اعتیاد، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

2 فارغ التحصیل، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

3 دانشیار فارماکولوژی، گروه فارماکولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

چکیده

پیش‌زمینه:ارتباط میان پزشکان و داروسازان برای دستیابی به سطوح بالای سلامت عمومی در درمان سرپایی اهمیت خاصی دارد. هردو گروه در روابط حرفه‌ای با یکدیگر مشکلاتی را تجربه می‌کنند و انتظارات مشخصی از یکدیگر دارند. هدف این مطالعه، بررسی مشکلات کاری متقابل بین این دو قشر از جامعه پزشکی است.
روش‌ها: در این مطالعه پزشکان و داروسازانی که در مراکز خصوصی و دولتی در شهر مشهد مشغول به کار هستند به صورت تصادفی انتخاب شدند و داوطلبانه پرسش‌نامه‌هایی در اختیار آن ها قرار گرفت. در این پرسش‌نامه علاوه بر خصوصیات فردی، سؤالاتی در مورد مهمترین مشکلات شغلی با طرف مقابل، مهمترین انتظارات و در نهایت بهترین راهکارها از نظر ایشان جهت حل این مشکلات، مطرح شده بود. این داده‌ها در نرم افزار آماری وارد و مورد تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: 25 پزشک و 25 داروساز وارد مطالعه شدند. از میان پزشکان شرکت‌کننده در مطالعه 60% و در داروسازان 68% خانم بودند. میانگین سنی پزشکان 9.2 ± 38.1  و میانگین سنی داروسازان  10.8 ± 35.1 سال بود. فراوانترین مشکلات کاری مطرح شده ازسوی  داروسازان در رابطه با پزشکان عبارت بودند از: ناخوانا بودن نسخ (92%)، عدم نگارش دوز و نحوه مصرف دارو (48%) و عدم مشاوره و عدم اعتماد به داروساز(36 %). شایعترین مشکلات مطرح‌شده توسط پزشکان در روابط کاری با داروسازان عبارت بودند از: فروش داروهای نیازمند نسخه بدون تجویز پزشک (80%)، زیرسؤال بردن، دخالت علمی درکار پزشکان و بیان غلط بودن داروی تجویزشده توسط پزشک به بیمار (72%) و تحویل داروی اشتباه بجز داروی تجویزشده توسط پزشک (60%). هر دو گروه برای رفع این مشکلات بر لزوم برگزاری جلسات همفکری تأکید داشتند.
نتیجه‌گیری: در مجموع به نظر می‌رسد، برای بهبود خدمات رسانی به بیماران لازم است همگرایی بیشتری بین داروسازان و پزشکان فراهم شود و خطاها و مشکلات کاری بین آنها به حداقل برسد.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار