همانگونه که جایگزین‌کردن دندانهای ازدست‌رفته با رستوریشن‌های متکی بر پایه ایمپلنت، بسیار رواج یافته است، تعداد بیمارانی که نیازمند برنامه نگهداری ایمپلنت هستند نیز رو به افزایش است. با وجود اینکه ایمپلنت‌های دندانی در برابر پوسیدگی دندانی ایمن هستند، ولی موکوزیت و پری‌ایمپلنتیت درست مثل ژنژیویت و پریودنتیت دندانهای طبیعی می‌توانند در اطراف ایمپلنت به وجود بیایند. با در نظر گرفتن اتیولوژی و پاتوژنز بیماری، تشخیص و درمان نگهدارنده و نیز نیاز به مداخله جراحی آن، تشابه زیادی بین دندانهای طبیعی و رستوریشن‌های بر پایه ایمپلنت وجود دارد. با این وجود، تفاوت‌هایی در استفاده از ابزار و مراقبت خانگی در مورد بیماران دارای ایمپلنت بایستی لحاظ شود. زمانی که برای اولین بار با بیماران در مورد درمان ایمپلنت صحبت می‌شود، بایستی این نکته به آنها گوشزد شود که اگرچه ایمپلنت‌ها دارای مزایای زیادی هستند ولی وجود آنها، بیماران را از مسئولیت مراقبت بهداشتی روزانه یا جلسات کنترل معمولی معاف نمی‌کند.
)