بررسی تأثیر فرآیند خلق دانش بر نوآوری سازمانی در بیمارستان‌های شهر مشهد با میانجی‌گری قابلیت یادگیری سازمانی

پیشینه:ارائه خدمات بهداشتی و درمانی به بیماران یک تلاش پیچیده است که به طور فزاینده‌ای به دانش و اطلاعات وابسته است، سازمان‌های بهداشتی و درمانی نیازمند جمع‌آوری و تحلیل داده‌ها و تبدیل آن‌ها به اطلاعات و دانش در جهت تصمیم‌گیری مفید می‌باشند. همچنین، محیط بیمارستانی یکی از پر تعامل‌ترین محیط‌های کاری است و شامل تعاملات بین پرستاران و بیماران، پرستاران و پزشکان، پزشکان و بیماران می‌باشد.  همه این تعاملات می‌تواند موجب یادگیری و تجربه‌اندوزی نیروی انسانی شود. مدیریت دانش و یادگیری سازمانی هر دو نقش مهمی در نوآوری سازمانی ایفا می‌کنند، به گونه‌ای که نوآوری بر پایه دانش و یادگیری سازمانی به منصه ظهور می‌رسد. هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر فرآیند خلق دانش بر نوآوری سازمانی در بیمارستان‌های مشهد با میانجی‌گری یادگیری سازمانی انجام شد.
روش ها:  در این مطالعه توصیفی-تحلیلی که به صورت مقطعی در سال 1395 انجام شد،روش گردآوری داده‌ها، کتابخانه‌ای- میدانی بود. جامعه آماری این تحقیق کارکنان استخدامی پنج بیمارستان مشهد ( دو بیمارستان دولتی و سه بیمارستان خصوصی) شامل پزشکان و پرستاران در بخش های مختلف بیمارستان بود. برای تعیین نمونه در این مطالعه، از نمونه‌گیری تصادفی- طبقه‌ای استفاده شد و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران، 113 مورد به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با نرم افزار Smart PLS انجام شد و برای تجزیه و تحلیل آماری از روش مدل‌یابی معادلات ساختاری و آزمون T-value استفاده شد.
نتایج: 4/50 % پاسخ دهندگان مرد بودند. از لحاظ میزان تحصیلات بیشتر شرکت‌کنندگان فوق لیسانس و بالاتر (57 نفر) بودند. سابقه کار اکثر افراد بیش از 15 سال (42/5%) بود. یافته‌های تحقیق نشان داد که فرآیند خلق دانش با اطمینان 95 % به میزان 0/361 برنوآوری سازمانی تأثیر ساختاری مثبت و معناداری دارد و  تأثیری غیرمستقیم با اطمینان 99 % به میزان 0/399 بر نوآوری سازمانی از طریق قابلیت یادگیری سازمانی دارد. همچنین، فرآیند خلق دانش با اطمینان 99 % به میزان0/732 بر یادگیری سازمانی تأثیر ساختاری مثبت و معناداری دارد و یادگیری سازمانیبا اطمینان 99 % به میزان0/546 بر نوآوری سازمانیتأثیر ساختاری مثبت و معناداری دارد.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق انتظار می‌رود سازمان‌ها بتوانند با بهره‌گیری از توسعه فرآیند دانش‌آفرینی، توسعه تیم‌های کاری و گسترش شبکه‌های اجتماعی، روند نوآوری و دانش‌آفرینی را توسعه دهد.