اولویت‌های شغلی و تحصیلی در میان دانشجویان داروسازی ایران

پیش‌زمینه: برنامه‌ریزی دقیق و فراهم آوردن زمینه‌های شغلی مناسب برای داروسازان نیازمند شناخت علایق و اهداف شغلی و تحصیلی آنان است. این مطالعه به منظور شناخت اهداف و اولویت‌های شغلی و تحصیلی دانشجویان داروسازی و عوامل مؤثر بر آنها انجام شد.
روش‌ها: این مطالعه بر روی دانشجویان ورودی 1388 تا 1390 دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد. افراد مورد مطالعه به پرسش‌نامه‌ای شامل خصوصیات دموگرافیک و سؤالاتی در مورد اهداف و اولویت‌های شغلی و تحصیلی خود پاسخ گفتند. تأثیر خصوصیات فردی بر پاسخ‌ها نیز مورد تحلیل آماری قرار گرفت.
یافته‌ها: از میان 150 دانشجو گروه هدف، 65 (43%) نفر به پرسش‌نامه‌های ارائه‌شده پاسخ دادند. از این میان،  36 نفر (55.4%) مرد بودند. میانگین (انحراف معیار) سن پاسخ‌دهندگان (1.1) 22.0 بود. بیشتر پاسخ‌دهندگان (44 نفر، 67.7%) اعلام کردند که پس از کسب مدرک عمومی، تمایلی به ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر ندارند. در میان گروهی که قصد کسب تخصص داشتند، رشته فارماسیوتیکس محبوب‌تر بود. 28 نفر (43.1%) از پاسخ‌دهندگان انجام پژوهش پس از فراغت از تحصیل را از اولویت‌های خود اعلام کردند. از لحاظ اشتغال، بیشتر پاسخ‌دهندگان (87.7%) کار در بخش خصوصی را ترجیح دادند و اکثر آنها (80%) درآمد ماهانه بین 1 تا 10 میلیون تومان را برای خود پیش‌بینی کرداند. بین سن و جنسیت با تمایل برای کسب تخصص و همچنین کار در نهادهای دولتی ارتباط معنی‌داری وجود نداشت. بین جنسیت و سطح درآمدی مورد انتظار ارتباط معنی‌داری وجود داشت به طوری که مردان درآمد بیشتری را برای خود پیش‌بینی کردند (0.03 = P).
 نتیجه‌گیری: سیاست‌گذاران آموزش پزشکی نیاز به شناسایی علائق و اهداف دانشجویان دارند تا بتوانند در طول دوران تحصیل به طور مناسبی به آنها جهت‌دهی کنند. بررسی علاقه‌های تحصیلی و شغلی دانشجویان داروسازی در سایر نقاط کشور و با حجم نمونه بالاتر، و ایجاد زیرساخت‌های مناسب برای انجام فعالیت‌های تخصصی برای داروسازان ضروری به نظر‌ می‌رسد.